Nou, er wordt flink geklust zo te lezen, en dit is inderdaad een roestgevoelig punt van de HY.
Even een paar opmerkingen; popnagelen en dichtsmeren met polyester zijn cosmetische oplossingen die goed camoufleren maar inderdaad met het verstrijken van de tijd niet echt een duurzame oplossing blijken te zijn, bovendien moet je er wel rekening mee houden dat dit gedeelte toch wel enige constructieve waarde heeft met betrekking tot je stoelbevestiging; als er teveel wegroest zak je op een gegeven moment toch door die wielkast.
Die oplossing met purschuim zou ik zelf ook niet toepassen; vooral niet als je een schuim gebruikt met een open structuur die zich dan lekker met vocht volzuigt.....
Nee, helaas, lassen is de enige redelijk duurzame (ja, roesten doet ie toch wel weer) en originele oplossing, nu heeft natuurlijk niet iedereen een lasapparaat en laswerk is duur maar dit is niet de enige plek aan de HY die aan roest onderhevig is.....
Op deze plek kun je een strook wegslijpen/knippen onder de banaan (al wil dat balkje van de banaan zelf ook al wel eens aangetast zijn, evenals de onderkant van het balkje waar je stoel op staat) en daar een nieuwe strook ijzer onder zetten, dan is er nog de keuze om een kleine overlap te maken met een verzettang, dat is wat eenvoudiger lassen, of anders de stukken kops tegen elkaar, is wat lastiger, vooral als je van beneden naar boven last.
Met polyester spatborden heb ik geen ervaring maar bij het originele exemplaar kostte het nog wel eens wat moeite om hem in de juist vorm te krijgen voor de montage, soms een beetje gesmokkeld met uitgevijlde gaatjes. Niet vergeten dat er tussen spatbord en driehoek/banaan nog zo'n kunsstof strip hoort te zitten, bij Pino heb ik een wat dikkere strip gebruikt die voor de traction te koop is.